Dag 12 Antarctica Experience 1

Goedemorgen en brrrrr….wat is het hier koud zeg. 

Wij kunnen met recht zeggen dat we een witte Kerstmis hebben. Rondom ons is het wit en we hebben zelf een beetje sneeuwval gehad. Gelukkig niet in die hoeveelheden dat we moesten sneeuwschuiven, maar er viel sneeuw. De meeste van het personeel zong dan ook luid "Let is snow, Let is snow……. Waarbij ik ook denk dat de meeste wel weer verlangen naar iets warmer oorden. Ze moeten nog wel even volhouden, want het duurt nog zeker een 1,5 week voordat we weer richting korte broeken Weer gaan.

Vanochtend de wekker om 06.30 uur gezet, want we zouden al rond dat tijdstip in de buurt van Elephant Island komen. De boeg ging om 07.00 uur open dus eerst goed aankleden, de eerste indrukken vanaf ons balkon genomen en toen door naar de boeg. Daar waren inmiddels ook al een aantal vroege klanten aanwezig die allemaal op zoek waren naar die ene foto. Nou ik kan je zeggen, we hebben zoveel gezien dat we ook meer dan genoeg foto's hebben inmiddels (Miriam alleen al heeft er 600 vandaag gemaakt). Wees gerust niet alle foto's zullen we hier posten en uit ervaring weten we ook dat een hele hoop foto's dadelijk gewoon in de digitale prullenbak verdwijnen, maar de mooiste zullen we hier laten zien.

We varen langs IJsbergen, vaste land met pinguïns, pinguïns en nog meer pinguïns. Er zitten er wel duizenden en ook in het water zwemmen er genoeg rondom de boot. Je hoefde niet eens heel erg je best te doen om wat wildlife te zien. Desondanks hoorden we iemand zeggen, nee ik heb alleen nog maar IJsschotsen gezien. We hebben wel een Arts aan boord, maar helaas geen opticien anders zouden we deze persoon even langs sturen.

We zien de ene na de ander blow, dit zijn spuitwolk van een walvis als hij bovenwater komt om adem te halen. We zijn ruggen en staarten van Walvissen, rugvinnen van Orka's en tussendoor elke keer weer die pinguïns. De kapitein laat het schip nu erg langzaam varen zodat ook al dit wildlife zonder problemen kan passeren. Wij zijn namelijk te gast in hun thuis dus wij moeten ook respect tonen aan al die dieren die hier wonen en leven.

In de namiddag gaat het harder waaien, meer sneeuwen en ook het zicht word minder, dus tijd om ons even binnen op te warmen. Zullen we potje gaan tafeltennissen vraagt Miriam, ja leuk…..komen we daar aan willen ze net aan een toernooitje beginnen, of we zin hebben mee te doen. Natuurlijk daar zeggen we geen nee tegen. Helaas hebben we de finale niet gehaald, maar de olympische gedachten is meedoen is belangrijker dan winnen. We hebben na het toernooi ook nog even wat vriendschappelijk gespeeld.

Inmiddels vallen er dikke vlokken sneeuw en als ik dit soort vlokken zie dan begint het ook langzaam te kriebelen, maar ja we hebben hier geen ski mogelijkheden en voor waterskiën vindt ik het net Ietjes te koud.

We varen langs werelds grootste IJsschots de A23a die onlangs na ruim 30 jaar weer aan de wandel is. Gelukkig bleef hij nu even liggen want ik vermoed dat anders toch de IJschots het had gewonnen van onze boot. We nemen de nodige foto's, het weer is inmiddels een stuk slechter geworden dus ben benieuwd wat er van de foto's overblijft.

In de eetzaal worden we weer hartelijk ontvangen door de daar aanwezige obers. Nee en ze lijken niet op de pinguïns die we hebben gezien. We maken het dagelijkse praatje, wat heb je gedaan, wat heb je gezien, heb je een goede kersttijd etc. Het eten is weer voortreffelijk en was dit keer zelfs moeilijk kiezen, ga ik nu voor de Kalkoen of toch voor de biefstuk met garnalen. Keuzestress alom.

We zitten nu lekker op de kamer, de één werkt haar socials bij……pas op we hebben wel tijdverschil met Europa……de ander is nog even naar het theater voor een optreden en ik schrijf deze blog met als achtergrond ijsbergen, sneeuw en een lekker deining.

Morgen gaan we dieper het Antarctisch gebied in en gaan we nog meer wildlife, IJsbergen en sneeuw zien. Dus tot morgen